Woord: aflaten
|
aflaten , ofloaten
, afgeven van geverfde stoffen of voorwerpen; ook = afblauwen van ijzeren potten, enz. Zie ook: ofblauen. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
aflaten , ofloaten*
, zie ook: ofblauen . Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
aflaten , ofloatn , werkwoord
, minder melk gaan geven Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
aflaten , aaflaote
, lout aaf, haet of is aafgelaote , aflaten.; aafgelaoten draot ontlaten ijzerdraad.; aafgelaote mëlk afgeroomde melk. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
aflaten , oflaoten , sterk werkwoord, onovergankelijk
, minderen in melkproductie Mit dit kaolde weer bunt ze allemaol oflaoten (Bov), Op een kaal stok laand laot de biesten of, en op ’n nei stok gruun laot ze toe (Hgv), (fig.) Ie zult er in de melk neet van oflaoten je zult er niet minder door worden (Die) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
aflaten , oflaoten , werkwoord
, 1. vocht afgeven, nat zijn, ook: een bep. kleur, verf afgeven, afplekken 2. slijm uitscheiden als teken van tochtigheid 3. naar beneden laten, geleiden Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
aflaten , aoflaote , werkwoord
, afgieten , (bijv. aardappels) aoflaote (zie: 'laten') VB: De môs de êrappele ién ty aoflaote aanders wörde ze te mörrig.; beneden (naar beneden laten) aoflaote (zie: 'laten') VB: Laot de sjtaor 'ns aof, de zon sjynt vëul te fél Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
aflaten , [laten zakken] , aaflaote
, naar beneden laten zakken , De rolloeke aaflaote. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
aflaten , aaflaote , werkwoord
, luëtj aâf, leet aâf, afgelaote , 1. naar beneden doen: de jaloezieë aaflaote 2. de biër aaflaote – de beer (mannetjesvarken) uit de stal halen om hem zijn werk te laten doen als er een bronstige zeug werd gebracht. Dit laatste was meestal de taak van de boerin Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
aflaten , aaflaote , werkwoord
, litj/lutj/leutj aaf, leet aaf, aafgelaote , melk ontromen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |