Woord: bazelaar
|
bazelaar , baazĕldĕr
, iemand die bezig is te baazĕlĕn. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
bazelaar , bazelaar
, onzin prater. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
bazelaar , braazelaer , mannelijk
, braazelaesj , braazelaerke , beuzelaar. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
bazelaar , bäozeler , zelfstandig naamwoord mannelijk
, bäozelerre , bäozelerke , bazelaar , (klinker in slotlettergreep is niet verzwakt tot stomme e maar wordt betoond) VB: Zoe 'nne bäozeler es dè köms te neet dêk tinge. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
bazelaar , [iemand die onzin praat] , bazelieër , brazelieër , (mannelijk/vrouwelijk)
, bazelieërs , bazelieërke , iemand die onnozele praat vertelt, bazelt, zie ook wazelieër Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |