Woord: benderen
benderen , bendere , werkwoord
, benderde, gebenderd , rumoerig , (zich rumoerig, wild gedragen) bendere VB: Gaank 'ns op, de keender zién weer aon 't bendere. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
benderen , bendere , werkwoord
, bendertj, benderdje, gebenderdj , blijven zeuren tot men zijn zin krijgt Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
benderen , bêndere , werkwoord
, zeuren Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |