Woord: benemen
|
benemen , benemm , werkwoord
, 1 ontnemen, 2 wed. zich gedragen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
benemen , beneme
, benaom, benomme , zich gedragen Benimt oe toch ’s! Gedraag je toch eens! Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
benemen , benumme
, benoum zich, haet zich benómme , zich benumme, zich gedragen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
benemen , benimmen , sterk werkwoord, overgankelijk
, 1. ontnemen Hij hef daor struken ezet en ons het hiele uutzicht beneumen (Hgv), Hij hef zuk het leven benömmen (Eex) 2. (wederk.) zich gedragen (Zuidoost-Drents veengebied) As hij zuch nich benimp, komp hij ok nich mit (Bco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
benemen , benemen , werkwoord
, 1. wegnemen, ontnemen 2. in bijv. De aosem benemt je je krijgt geen adem meer Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
benemen , benëme , werkwoord
, benemen , (zie: 'nemen') VB: Es te van oét de wermte van 't hoes ién de kaw köms, beneumt ze dich d'n aosem. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
benemen , [zich gedragen] , benemmen , (werkwoord)
, benemp, benam(p), benömmen , (em/zich -), zich gedragen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
benemen , [ontnemen] , benemmen , (werkwoord)
, benemp, benam(p), benömmen , benemen, ontnemen (van adem bijv.). Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |