Woord: bespuwen
bespuwen , besjpieë
, besjpiede, haet of is besjpiet , bespuwen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
bespuwen , bespeien , zwak werkwoord, overgankelijk
, bespuwen Hij bespeit mij de hiele vloer gezegd van een pruimer (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
bespuwen , bespi’jen , werkwoord
, 1. door speeksel te spugen bevuilen 2. door braaksel te spugen bevuilen 3. voortdurend spugen (met speeksel) Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
bespuwen , besjpyje , werkwoord
, besjpyde, besjpyd , bevuilen , (bevuilen met braaksel) besjpyje VB: Môs te lore wie ich oét zeen, hèt mich dat kênneke gaans besjpyd. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
bespuwen , [bespuwen] , bespieje
, bespuwen , Hae haaj zich gans bespiedj van zatigheid. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |