Woord: bestrijden
bestrijden , bestrien
, bestreed, bestrene , bestrijden. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
bestrijden , bestrien , sterk werkwoord, overgankelijk
, 1. bestrijden Aj dat onkroed nich bestriedt, koj der onder (Bov) 2. ontkennen Ze bestriedt dat ze daor west bint (Eex) 3. (Zuidoost-Drents zandgebied), in Hie hef zuk bestreen de benen te ver uit elkaar gedaan (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
bestrijden , bestréije
, bestrijden , Hirrek is ‘n taoj ónkrûid, dé moet’te vanurstafôn bestréije én bèhaauwe. Herik is een taai onkruid, dat moet je van begin af aan bestrijden en bijhouden. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
bestrijden , bestrieden , werkwoord
, 1. strijden tegen, een einde proberen te maken aan 2. met argumenten aanvallen 3. voortdurend ruziën Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
bestrijden , besjtryje , werkwoord
, besjtryde, besjtryd , bestrijden , VB: Mûis kêns te 't bêste besjtrye mêt vergif.; betalen besjtryje VB: De oonkoste bestrryje.; betwisten VB: De kêns bês geliék hebbe, dat besjtryj ich neet.; handen (niets om handen hebben) niks te besjtryje hebbe VB: De kêns mich waol 'n eurke koëme hélpe, de hebs toch niks te besjtryje. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
bestrijden , bestrieden , (werkwoord)
, bestrid, bestreed, bestreden , bestrijden. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
bestrijden , bestri-jje , werkwoord
, bestrietj/bestritj, bestrieëj/bestreej, bestrieëje/bestreeje , bestrijden Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |