Woord: dooreen
dooreen , doorein
, dooreen. Et löp em doorein: hij kan het niet meer overzien; hij maalt een beetje. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
dooreen , durin
, door elkaar , És ge die klétskes vérf bè'mekaor duu, moet'te ze tegoej durin ruure. Als je die overschotjes van verf bij elkaar doet, moet je ze goed door elkaar roeren. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
dooreen , deurenneer , bijwoord
, door elkaar Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
dooreen , doerèin , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, door elkaar , VB: Alle kleure doerèin. Zw: 't Löp mich doerèin: ik raak helemaal in de war. Zw: doerèin zién: verward, gestoord zijn.; dwaas; doerèin zién gek (gek zijn) doerèin zién; gemiddeld doerèin; verward (geestelijk); doerèin VB: Ze ês gaans doerèin, ze kênt hëur èige keender nog neet mie; doèin zién wijs (wijs zijn); doerèin zién; war (geestelijk in de war zijn) doerèin zién VB: Dè ês gaans doerèin, 'r kênt z'n èige vroûw nog neet mie. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
dooreen , doerèin , zelfstandig naamwoord mannelijk
, - , - , ratjetoe , VB: Al dy versjêllende naome en daotems, dat ês mich 'nnen doerèin, dao kaom ich neet wiés oét.; allegaartje Vb. Wat 'nne doerèin, hié vênd 'n kat hëur joûnge nog neet mie. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
dooreen , [door elkaar] , durin
, door elkaar, dooreen , Ruur ’t mèr goewd durin. Roer het maar goed door elkaar. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
dooreen , [door elkaar] , doorein
, 1. door elkaar 2. gewoonlijk , ’t Luiptj ’m doorein: hij is verward. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
dooreen , dooreîn , doorein
, 1. door elkaar; het geit hem gans dooreîn – hij is dement/slaat volkomen wartaal uit; doorein doôn – door elkaar mengen 2. gemiddeld 3. meestal Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
dooreen , doeëreîn , doôreîn , bijwoord
, eerste vorm Weerts (stadweerts); tweede vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; door elkaar Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
dooreen , daorein
, doorelkaar Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |