Woord: drentelen
|
drentelen , drenteln , zwak werkwoord, onovergankelijk
, drentelen Wat hej toch te drenteln, kuj het ei neeit kwiet? (Gas), Hie löp aal hen en weer te drenteln (Sle), En dan staot ze um je toe te drenteln. Daor kriej wat van (Hol) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
drentelen , drentelen
, talmen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
drentelen , drantele , werkwoord
, drantel, drantelde, gedranteld , drentelen, niet kunnen stilstaan De jonges hadde deur de errebeeze gedranteld De jongens waren door de aardbeien gedrenteld Zie ook fietele, dêêmele Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
drentelen , dréntele , werkwoord
, dréntele, gedrénteld, dréntelenterre , drentelen , VB: Dréntelenterre kaome mêt hön twieje op dè sjoene, werme naodenoon de sjtraot aof. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
drentelen , drintele
, o drentelen. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
drentelen , drèènzele , werkwoord
, sukkelen (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |