Woord: drupje
drupje , drupke , druppie, druppien
, zie: drup, en: biet. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
drupje , drupken , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, druppel Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
drupje , droppie , zelfstandig naamwoord ’t
, Drupje, borreltje Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
drupje , dröpke , onzijdig
, borreltje. Hae sjtik de kop door ’ne sjtrop veur ’n dröpke: hij doet alles voor een borrel. Hae hink zich op veur ’n dröpke: idem. ’ne Sjwaegel mit drie man, mer ’n dröpke inéns: een borrel in één teug leegdrinken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
drupje , druppien
, 1. glaasje drank. 2. klein borreltje. 3. druppeltje. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
drupje , druppien
, 1. vrolijke Frans; 2. dropje; 3. borreltje Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
drupje , dröpke , zelfstandig naamwoord onzijdig
, dröpkes , - , borrel , VB: Kom ién, dan dreenks te dich 'n dröpke vuur nejaor. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
drupje , [borreltje] , dröpke , (onzijdig)
, borreltje , Gaer ei dröpke drinke. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
drupje , dröpke , zelfstandig naamwoord
, dröpkes , 1. borreltje 2. cognacje met suiker Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
drupje , dröpke
, dröpkes , (verkleinwoord) borreltje Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
drupje , dröpke
, dröpkes , borrel Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |