Woord: eenwillig
eenwillig , eenwillich , bijvoeglijk naamwoord
, eigengereid , (mnl: eenwillich: eigengereid, koppig) VB: Dat ês mich toch 'n èivellig maan, noets zal dè toûwgëve dat 'r oongeliék hèt. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |