Woord: eigenwillig
|
eigenwillig , èivellig , bijvoeglijk naamwoord
, eigengereid , èivellig (mnl: eenwillich: eigengereid, koppig) VB: Dat ês mich toch 'n èivellig maan, noets zal dè toûwgëve dat 'r oongeliék hèt. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |