Woord: gemenerik
gemenerik , gemeinnerik , mannelijk
, gemeinnerikke , gemeinnerikske , gemenerik. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
gemenerik , gemienerik , de
, gemienerikken , gemeen iemand Wat een gemainerik, ik krieg hom nog wel (Vmu) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
gemenerik , gemejnerik , zelfstandig naamwoord mannelijk
, gemejnerikke , gemejnerikske , gemenerik , VB: 'Mêt zoe 'nne gemejnerik wêl ich neet mie sjpuüle', zaag Pieke. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
gemenerik , gemeinerik , (mannelijk)
, gemeinerike , gemeinerikske , gemenerik Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |