Woord: gendarme
gendarme , sjandarm
, Rooie sjandarm of rooie tükkert – scheldnaam voor iemand met rood haar. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
gendarme , sjandarm
, Rooie sjandarm of rooie tükkert – scheldnaam voor iemand met rood haar. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
gendarme , sjanderm
, marechaussee. De sjanderme kome droet, een beetje bloed bij eene kleine verwonding. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
gendarme , sjenderm , mannelijk
, sjenderme , gendarm; bazige vrouw. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
gendarme , gendarme
, pliesie. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
gendarme , sjandarm , schandarm, schandaarm , de
, sjandarms, sjandarmes , (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook schandarm (Zuidwest-Drents veengebied, Veenkoloniën, Zuidwest-Drenthe, zuid), schandaarm (Kop van Drenthe) = 1. gendarme In de mobelesatie was hij bij de sjandarmes (Hgv), De schandarm heuw der duftig op lös (Ros) 2. echtgenote (Zuidwest-Drents veengebied) Ik wil wal kommen, as de schandarm het hebben wil (Bco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
gendarme , zjandarme , zelfstandig naamwoord
, de; gendarme Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
gendarme , derm , derrem, darm , zelfstandig naamwoord
, derme, derreme, darme , dermpie, derrempie, darmpie , [O] ongunstig persoon (verkorting van genderrem, van het Franse gendarme) ’t Is een derm van een vent Het is een ongunstige figuur Ook derrem [O] ongunstig persoon; darm [O] draak, onuitstaanbaar persoon Een darm van een vent Een draak van een vent Minnen darm Minne kerel (herkomst volgens Opprel: gendarme) Ook dwalm Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
gendarme , zjenderrem , zelfstandig naamwoord
, zjenderremes , zjenderrempie , [O, Fr, gens d’armes] gendarme (scheldnaam voor de politie) Een gemêêne of minne zjenderrem Een gemeen of verachtelijk persoon Zie ook derm, derrem Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
gendarme , zjenderm , zelfstandig naamwoord mannelijk
, zjenderme , - , gendarme , VB: Vreuger sjtoûnge aon 't Withoés aon de grens altiéd zjenderme te kontrelere. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
gendarme , sjelderm , sjenderm , (mannelijk)
, sjelderme, sjenderme , sjeldermke, sjendermke , 1. gendarme 2. bazige vrouw, manwijf, zie ook sjenderm Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
gendarme , sjelderm , zelfstandig naamwoord
, sjelderme , sjeldermke , politie, marechaussee (Frans: gendarme, oorspronkelijke betekenis: gens d’armes (mv) – wapenlieden) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
gendarme , zjendêrm , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, zjendêrme , gendarme Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |