Woord: geschier
geschier , geschier
, getuig van een paard. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
geschier , gesjeer , onzijdig
, gereedschap, tuig. Doe höbs ẹ sjterk gesjeer in: je hebt stevige kaken en gezonde tanden. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
geschier , geschiër
, getuûg (b.v. ván en paerd). Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
geschier , gesjie:r
, gerief, gereedschap. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
geschier , gesjier , zelfstandig naamwoord onzijdig
, gesjiere , - , gereedschap , gesjier VB: Gesjier ês speciaal gerèidsjap dat gebruk wörd op de boerdery of ién de kuüke.; kaak (vero) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
geschier , [gereedschap] , gesjieër , (onzijdig)
, gereedschap, gerei , Good gesjieër is ’t halve werk. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
geschier , geschieër , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, gereedschap, toebehoren, volk van minder allooi Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
geschier , geschier
, paardentuig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |