Woord: gesprekelijk
gesprekelijk , gesjpriekelik , bijvoeglijk naamwoord
, spraakzaam , VB: 't Ês 'nne gesjpriekelikke mêns, 'r kalt gên get mêt dich. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
gesprekelijk , [makkelijk om contact mee te hebben] , gespraekelik , gesprieëkelik
, makkelijk om contact mee te hebben , Det is eine gespraekelike mins. Hae is neet erg gespraekelik: hij is nogal nors. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
gesprekelijk , gespriëkelik , bijvoeglijk naamwoord
, gespriëkelike , spraakzaam: eine gespriëkelike mins – een spraakzame man (Vlaams: gesprakig) zie ook kalechtig Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
gesprekelijk , gespraekelik , gesprieëkelik , bijvoeglijk naamwoord
, eerste vorm Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern); tweede vorm Nederweerts, Ospels; aanspreekbaar, vriendelijk Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |