Woord: gezeik
gezeik , gezéîk , o
, gedoe. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
gezeik , gezoks , onzijdig
, het hele gedoe; de hele rataplan; minderwaardig volk. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
gezeik , gezèiks , zelfstandig naamwoord onzijdig
, - , - , gezeik , VB: Dat gezèiks uüver 't sjléch wèr môt noé mer 'ns ophure. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
gezeik , [gezeur] , gezeik , gezeiks
, vervelend gedoe, gezeik, zie ook hónsgezeik Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
gezeik , gezeik , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, gedoe, gezeur Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
gezeik , gezèèk , zelfstandig naamwoord
, gezeik; de ellende; Cees Robben – Toen den import bij ons tege pisse plasse begos te zegge is ’t gezèèk begonne... (19800523) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |