Woord: gielis
|
gielis , geelẹs , mannelijk
, geelẹsse , geelẹske , buik. Hae sjlouch zich ziene geelẹs vol: hij at zijn buik vol. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
gielis , giéles , zelfstandig naamwoord mannelijk
, - , giéleske , buik , Zw: Zich get ién z'nne giéles hoûwe: abnormaal veel eten en drinken Zw: Zich get oét z'nne giéles hoûwe: flauwe praatjes verkopen.; maag giéles VB: Zich 'nnen hoüp noon ién z'nne giéles hoûwe; zich get ién z'nne giéles hoûwe eten (bijzonder veel eten) zich get ién z'nne giéles hoûwe; Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
gielis , [buik] , geles , (mannelijk)
, gelese , geleske , buik , Zich get in ziene geles houwe: veel eten. Zich get oet dae geles houwe: uit zijn nek kletsen.: uit zijn nek kletsen. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
gielis , gelis , zelfstandig naamwoord
, gelisse , geliske , mond, keel, buik; zich get in dae gelis slingere – iets op een weinig elegante manier naar binnen werken, opeten (Rijnlands: Gilles – buik) ook moel, mónjdj Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
gielis , geêlis , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, gek, keel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |