Woord: glinster
|
glinster , glienster , de
, gliensters , (ov) = glinstering ’n Kristallen glienster lig op alle takkies en de middagzun spiegelt zuk overal Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
glinster , gleenster , zelfstandig naamwoord mannelijk
, - , - , versiering , (glinsterachtige versiering) gleenster VB: De kiësboüm sere mêt gleenster. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |