Woord: goddeloos
|
goddeloos , goddeloës
, goddeloos. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
goddeloos , goddeloôs , bijvoeglijk naamwoord
, in de zegswijze ’t is goddeloôs!, het is meer dan erg. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
goddeloos , goddeloos
, goddeloos. Goddeloos sjtóm, vrėch enzovoort: erg dom, brutaal enzovoort. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
goddeloos , goddeloos , bijvoeglijk naamwoord
, goddeloos Hij leidt een goddeloos leven (Bui), (zelfst.) *Het uutschot is veur de goddelozen (Klv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
goddeloos , goddelôôs , bijvoeglijk naamwoord
, goddeloos Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
goddeloos , goddeloes , bijvoeglijk naamwoord
, goddeloos , goddeloes Zw: Dao wäor gèine goddeloeze mêns ién 't hoés: niemand. Zw: Dy geleujetigge goddeloeze: dat vermaledijde geld.; goddeloeze geld Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |