Woord: hoer
hoer , hoer , (zelfstandig naamwoord vrouwelijk)
, Zie de wdbb. – Ook als benaming voor een tol die altijd op zijn kop terecht komt. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
hoer , hoor
, hoer. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
hoer , houer
, hoer Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
hoer , hoer , zelfstandig naamwoord de
, Ook: bastaardkool. 2. Afwijker in bonen. Zie gladpeul. 3. Broze, aarden knikker. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
hoer , houer , vrouwelijk
, houere , huierke , hoer. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
hoer , hoer , hoere , de
, hoeren , (Zuidoost-Drenthe, Noord-Drenthe). Ook hoere (Zuidoost-Drents veengebied, Midden-Drenthe, Zuidwest-Drenthe) = hoer Mien shagpuut is net ’n hoer elk mak der gebruuk van (Eex), Ie kunt ’n hoere emaakt worden maor ie kunt der ook veur geboren wèzen (Hgv), Ik bin bange dat ze de hoere uuthangt; ie zien vake kerels bij heur naor binnen gaon (Mep) *Iedere hoere pocht zien eigen kont (Bco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
hoer , oere
, hoer Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
hoer , hoere , hoer , zelfstandig naamwoord
, de; hoer, prostituée Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
hoer , hoor , zelfstandig naamwoord vrouwelijk
, hoore , heurke/huüreke , hoer , VB: Vreuger zaote de hore ién Lûik ién de Rue du Pot d 'Or.; zondebok (nu ben ik de zondebok) noé been ich de hoor droét; hoere meervoud doffer VB: 'r Hèt dry hoeres mêt nao St.-Vincent.; aw hoere vrijster (een oude vrijster); aw hoere (vero.) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
hoer , oere , (zelfstandig naamwoord)
, hoer. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
hoer , hoor , (vrouwelijk)
, hore , heurke , hoer Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
hoer , hoor , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, hore , heurke , hoer Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
hoer , hoer , zelfstandig naamwoord
, hoer; Brabantse spreekwoorden (Mandos): zèède hoer, schèlm òf dief, hèdde gèld, ik hèb oe lief (JM'50) - geld maakt alles goed; Frans Verbunt: beeter en aaw hoer dan en jóng zónder klaante; WBD III.1.4:109 'hoer' = ondeugende vrouw Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |