Woord: hongeren
|
hongeren , hungere
, hungerde, haet gehungert , honger lijden. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
hongeren , hongern , zwak werkwoord, onovergankelijk
, 1. honger lijden Ik heb ’t schoft vergeten, dat wordt vandaag hongern (Bco), Moej hum mar hongern laoten, dan wil er wel beter vreten (Klv), Zij hebben der laank tegen mouten hongern het lange tijd slecht gehad (Ros), Laot ze mor een dag hongern bijv. gezegd wanneer de varkens enigszins ziekelijk waren (Sle) 2. hunkeren naar (Zuidwest-Drenthe, noord) Vee kan ok guntern, dan bint ze roer, dan hongert ze op voer (Wsv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
hongeren , hungere , werkwoord
, hongeren , (alleen in: dat hungert: dat wekt de eetlust op); opwekken (de eetlust opwekken) hungere In de Zw: Dat hungert. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
hongeren , [honger lijden] , hóngere
, hóngertj, hóngerdje, gehóngerdj , hongeren Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |