Woord: iezegrim
|
iezegrim , iezegrim , yzegrim
, Altijd gemelijk norsch mensch. Ik hoorde deze uitdrukking zeldzaam en niet dan door oude lieden. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
iezegrim , iezegrim
, voor: gierigaard. (v. Dale: ijzegrim = verdrietig, knorrig, korzelig mensch.) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
iezegrim , iesegrim
, brombeer. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
iezegrim , iezegrim , mannelijk
, iezegrimme , iezegrim, onvriendelijk knorrig mens. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
iezegrim , iezegrim , izegrim, izegriem , de
, iezegrimmen, iezegrims , Ook izegrim, izegriem (Zuidoost-Drents veengebied) = 1. iezegrim, nors persoon Die kerel is ja zu’n iezegrim, hie bromt en döt en ’n fesoounlijk woord kriej niet (Eex), Die izegrim kun der niet um lachen (Bal) 2. scharminkel (Zuidwest-Drenthe, zuid) Kiend, kiend, wat bi’j toch een izegrim (Mep) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
iezegrim , îêzegrim
, (Gunninks woordenlijst van 1908) iezegrim Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
iezegrim , iezegrim
, zwartgallig persoon, brompot. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
iezegrim , iézegrim , zelfstandig naamwoord mannelijk
, iézegrims , - , knorrepot , iézegrim; nurks iézegrim Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |