Woord: invaren
|
invaren , invoaren
, voor: inschieten. Van een ruim kleedingstuk, bv. van ruime laarzen zegt men: ik ken dʼr moar zóó invoaren. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
invaren , invaare , ivaare
, vour in, haet of is ingevaare/vour in, haet of is igevaare , inrijden met auto en dergelijke; de oogst binnenhalen.; ivaare inrijden, binnenhalen van oogst. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
invaren , inveren , invaeren , werkwoord
, invaren: naar binnen varen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
invaren , iéväore , werkwoord
, binnenhalen , (van de oogst) iéväore (zie rijden') VB: Laot v'r 't hûi iéväore, 't gèit rëngele.; binnenrijden (zie 'rijden') VB: Väor d'n ôtô mer ién, 't gèit dis naach vrere. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
invaren , [naar binnen varen] , invaeren , (werkwoord)
, invaren. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
invaren , invare , werkwoord
, vuërtj in, voeër in, ingevare , 1. inrijden 2. naar binnen rijden 3. de oogst in de schuur brengen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |