Woord: jaloersigheid
|
jaloersigheid , jaloersigheid , de
, jaloersheid, z. ook het meer gebr. ofguunst Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
jaloersigheid , jeloersighied , jeloershied , zelfstandig naamwoord
, de; jaloersheid Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
jaloersigheid , jeloerseghaaid , zelfstandig naamwoord
, jaloezie, afgunst Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
jaloersigheid , zjloezighèid , zelfstandig naamwoord vrouwelijk
, - , - , jaloersheid , zjloezighèid VB: Dy zjloezighèid brik dat vrommes nog 'ns d'n hals Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
jaloersigheid , [jaloersheid] , sjeloezigheid , (vrouwelijk)
, jaloersheid Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
jaloersigheid , sjeloersighei , seloerseghèd, seloerseghei , zelfstandig naamwoord
, jaloersheid; uit Frans: jalousie; - ‘k hè bij m’n wete, van ze lève gin slaog gehad, ’t was Naaruske veur en Naaruske nao, en dè werkte nog wel is de sjerloersighei in den haand bij d’aander. Zo zegge ze, dè m’n jongste zuster mèn is inne keer; bove van de trap af gekieperd hee, klinkklaor van sjeloersighei om dè zij naa ’t klenste kiendje nie mir was. (Naarus; pseudoniem van Bernard de Pont; Brieven van een oud Tilburger; Nwe. Tilb. Courant; 1940); Ècht, aaventoe dènkte: «Zôt sjeloersighei zèèn?» (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: ‘Kèk – zeej aauwe Giel‘); seloerseghèd, -hei; Henk van Rijen - jaloersheid, jaloezie; WBD III.1.4:127 'jaloezie' = idem Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |