Woord: karen
|
karen , këure , werkwoord
, këurde, gekëurd , aaien , (mnl. 'caer: liefhebbend, dierbaar, teder) VB: Këur 't hönneke mer kênneke, 't bit dich neet. Zw: këure kênneke, keüre bieske: gezegd wanneer men 'këurt' Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |