Woord: kegelen
|
kegelen , kiegelen
, wippen (een kinderspel). Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
kegelen , kégelen
, Vallen. Op de grond, van de b(i)eenen kégelen. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
kegelen , kégelen
, Vallen. Op de grond, van de b(i)eenen kégelen. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
kegelen , kiiegelen , [kīegǝln̥]
, kegelen Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
kegelen , keigele
, keigelde, haet gekeigelt , kegelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kegelen , kegele , werkwoord
, het aanharken ( *rijve) van het grind om het huis (de *kegels ); dit gebeurde altijd op zaterdag (KRS: Hout) Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
|
kegelen , kegeln , zwak werkwoord, (on)overgankelijk
, 1. kegelen Zie gungen een aovend oet kegeln (Oos) 2. gooien Hij kegelde de heile boudel ondersteboven (Erf) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kegelen , kegelen , werkwoord
, 1. het kegelspel spelen 2. kegelend gooien, vallen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kegelen , keegele , werkwoord
, keegel, keegelde, gekeegeld , 1. beerput ledigen Ze motte vanaevend keegele, dan ken de hêêle buurt geniete 2. nat geroot vlas op kegels (kapellen) zetten Keegele is een slecht werk, je krijg ’t ervan ijje rik en je krijg vuile hande 3. uierlekkage bij een drachtige merrie De merrie keegelt; ze mot al gauw wurrepe De merrie verliest melk; zij zal wel gauw veulenen Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
kegelen , kèigele , werkwoord
, kèigelde, gekèigeld , smijten , (eruit smijten) droét kèigele VB: Wie 'r 'nne groete moond begôs op te zitte heb v'r 'm droét gekèigeld. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |