Woord: bijze
|
bijze , bijs
, voor onweersbui, ook wel voor eene koude regenbui. Voor bijze geeft Meijer noordewind, storm, onweer. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
bijze , [regenbui] , bîze , (vrouwelijk)
, regenbui. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
bijze , bies , (vrouwelijk)
, bieze , bieske , korte, hevige regenbui , Ónger ’t fietse krege wae ein flinke bies t’r op. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
bijze , bies , zelfstandig naamwoord
, bieze , bieske , 1. regen-, hagel-, sneeuwbui ook buuj 2. bevlieging 3. opvlieger (Frans: bise – noordenwind, noordoostenwind) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |