Woord: bleu
|
bleu , bleu
, voor bloode, beschroomd. , Ge moet niet bleu zijn. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
bleu , bleu
, bloode, schroomvallig. Zuid-Holland bleu, Westfaalsch blöe; tautologie bang en bleu, bij Tollens bloo en bang. (v. Dale bleu = bloode). Zie: blou 1.) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
bleu , bleu*
, ook bij v. Dale. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
bleu , [soort vlieger] , bleu
, soort van vlieger. Een bleu is platter dan de soort die vlieger heet (1889). Bron: Beets, A. (1954), ‘Leidse woorden en uitdrukkingen’, in: Bicker Caarten, A. (red.), Leids Volksleven, Leiden: Sijthoff |
|
bleu , bleuj
, bleu, blode, schuw, verlegen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
bleu , bleu
, bleuer, bleutste , verlegen, zie ook: verlaege. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
bleu , bluëj
, verlaege. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
bleu , bluuë
, 1) verlegen; 2) bang om de aandacht te trekken of zich te vertonen; bluuë zin, niet flink of zelfbewust zijn, zich niet goed durven uiten in het bijzijn van anderen. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
bleu , bleu , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, bleu, verlegen Wat is die vent barre bleu, hij durft nog gien meid te vraogen (Geb) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
bleu , bleui
, verlegen. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
bleu , bleu
, bleu Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
bleu , bleu
, bloode, verlegen. Wat is dât jonk nog bleu. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
bleu , bloe , bleu , zelfstandig naamwoord
, de 1. bep. overgevoeligheid van een koe tegen zonnebrand 2. bep. bloedziekte die vervelling teweegbrengt, in an de bloe Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
bleu , bleu , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, timide, verlegen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
bleu , bleu , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, lichtblauw, blauw Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
bleu , bluu , bijvoeglijk naamwoord
, bleu , VB: Dat keend ês nog érg bluu vuur z'nne awwer. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
bleu , bleuj
, verlegen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
bleu , blwôôj
, bleu, verlegen, bedeesd. in de uitdrukking: “liever blwôôje jan, as dwôôje jan”, “beter blode jan dan dode jan”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
bleu , bluue
, bluuejer, bluuedste , bleu, verlegen, zie ook verlaege , Vuuer ziene laeftied is d’r nog bluue. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
bleu , bluë
, bleu, schuchter Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |