Woord: boes
|
boes , bous , mannelijk
, bousje , bousjke , kabouter, ẹ Bousjke oppẹ taak, of: oppẹ zolder: een goede geest op dak of zolder. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
boes , boes
, 1) schoof of bundel uitgedorst stro; 2) roggeschoof. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
boes , boes , zelfstandig naamwoord
, plaats in de stal waar de koeien staan (LPW: Lop, Pols) Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
|
boes , [uitgelaten] , boes
, uitgelaten , Zoea gek wie boes. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
boes , boes , bijwoord
, recht, pal; boes väör die moel – 1. recht voor zijn raap 2. plat op de bek (zoenen) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |