Woord: brokken
brokken , brokke
, brokde, haet of is gebrok , brokken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
Brokken , brokke , zelfstandig naamwoord
, scheldnaam voor inwoners van Puttershoek Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
brokken , broeke , werkwoord
, broektj, broekdje, gebroekdj , 1. morren 2. tobben Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
brokken , brókke , werkwoord
, mokken Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
brokken , bròkke , zwak werkwoord
, brokkelen; Mar ons moeder had ok nòg wè in de pap te bròkke. (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus; 2009) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |