Woord: dullen
dullen , dulle
, dulde, haet gedult , zinloos praten; ijlen. In ’t vruijaor en ès blaar valle, duit er gėt: in het voor- en najaar is hij erg in de war. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
dullen , dulle , werkwoord
, dultj, duldje, geduldj , 1. wartaal uitslaan 2. uitgelaten handelen, gekheid maken zie ook duilese, kuite, sjoutere, wanne, wuilese Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |