Woord: fluiter
|
fluiter , fluitert , mannelijk
, wrongel, zoetemelkskaas, kwark. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
fluiter , fluiter , floiter , zelfstandig naamwoord
, fluiters, floiters , fluitertie, floitertie , holle of voze aardappel; floiter [O] door muizen of slakken aangevreten aardappel D’n dellef gao maor slecht; d’r binne veul kwaoje in en nogal wat floiters De aardappeloogst gaat slecht; er zitten veel rotte en aangevreten exemplaren tussen Ook fluiter Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
fluiter , fluiterd
, zie fluitekiës Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
fluiter , fluitert , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, fluitkaas, hang-op Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |