Woord: hebberig
|
hebberig , [inhalig] , hebberig , (bijvoeglijk naamwoord)
, hebachtig, schraapzuchtig, inhalig. Het is hem om het hebben te doen; van daar het spreekw: “Krijgen is geen hebben.” Bron: Bouman, J. (1871), De Volkstaal in Noordholland, Purmerend. |
|
hebberig , hebberig
, Hebzuchtig, inhalig. Gron. hebbig. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
hebberig , hebberig , (bijvoeglijk naamwoord)
, Inhalig, hebzuchtig. || Hij is erg hebberig. Wees nou niet zo hebberig, je hebbe al koek genoeg ʼehad. – Evenzo elders in N.-Holl. (BOUMAN 39). Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
hebberig , hebberig
, Hebzuchtig, inhalig. Gron.: hebbig. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
hebberig , hebberig
, hebzuchtig Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
hebberig , hebberig , hebbig
, (Zuid-Drenthe, Veenkoloniën, Midden-Drenthe). Ook hebbig (Zuidoost-Drents zandgebied, zelden gebr.) = hebzuchtig Doe niet zo hebberig, alles is niet veur oe (Bro), Jan is altied al an de hebberige kaante ewest (Die), Die mèensken wilt het underste oet de kan hebben, die bint zo hebberig (Oos) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
hebberig , hebbereg
, inhalig. ’n Hebbereg kiend, alles wil ze hebbm. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
hebberig , höbberig
, hebberig , Zeet noe ins neet zoea höbberig. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
hebberig , heppenjtjig , bijvoeglijk naamwoord
, heppenjtjige , begerig Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |