Woord: keffen
|
keffen , kiffen
, keffen, blaffen van kleine honden; ook Gron. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
|
keffen , kiffen , kifken
, keffen, blaffen van kleine honden; ook Drentsch. Hiervan: kifhōndje, en: kifkeder, eig. en fig. = keffertje. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
keffen , käffen
, keffen Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
keffen , kėffe
, kėfde, haet gekėf , keffen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
keffen , keffen , kiffen, kifkern, kaffen , zwak werkwoord, onovergankelijk
, Ook kiffen (Zuidoost-Drenthe, dva), kifkern (Zuidoost-Drents veengebied), kaffen (Zuidoost-Drents zandgebied) = 1. keffen Het hondtie stun in dammegie te keffen (Eev) 2. kijven (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid) Schei toch ies uut te keffen ie hebt ok altied ruzie (Geb) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
keffen , käffen
, (Kampereiland) keffen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
keffen , keffe , werkwoord
, kefde, gekef , snoeven , pochen keffe Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
keffen , kaffe
, kaftj, kafdje, gekaftj , 1. blaffen 2. zwaar hoesten , D’n hóndj kaftj, kiek ins waem dao is. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
keffen , kaffe , werkwoord
, kaftj, kafdje, gekafdj , blaffen (oude vorm van het Nederlandse 'keffen', vergelijk het Engelse woord to cough) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
keffen , kaffe , werkwoord
, (Nederweerts, Ospels) blaffen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |