Woord: keveren
|
keveren , keevere
, keeverde, haet of is gekeevert , doppen. De boone en erte keevere: de bonen en erwten doppen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
keveren , kevern , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidwest-Drenthe, zuid) = 1. vervelend zijn, klieren (Zuidwest-Drenthe, zuid) Hij kevert mar van achtern an (Hav) 2. slapen (Zuidoost-Drents veengebied) Kom wie gaot kevern (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
keveren , keveren , werkwoord
, in keveren gaon gaan slapen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
keveren , kiévere , werkwoord
, kiéverde, gekiéverd , kriebelend , (een kriebelend gevoel veroorzaken) kiévere VB: Fôj, pak mich dè këver oét m'nne nak, dè kiévert mich. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
keveren , kévere , werkwoord
, kévertj, kéverdje, gekéverdj , erwten doppen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
keveren , kevere , werkwoord
, erwten doppen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |