Woord: kloten
|
kloten , klooten , (werkwoord)
, foppen, bedriegen. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
kloten , klö̀tten , (zwak werkwoord)
, niets beteekenende arbeid verrichten. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
kloten , kloeëte
, knutselen, prutsen. Wa zitte daor toch te kloeëte! Wat zit je daar toch te prutsen.. [Ove] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
kloten , klôte , werkwoord
, Zie kloôtzakke. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
kloten , kloote
, klootde, haet of is gekloot , bedriegen; prutsen, knutselen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kloten , kloten
, (Veenkoloniën), in De klompmaoker kleufde de holt mit ’n kiele op de kloten hakblok (Ros) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kloten , kloten , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidwest-Drenthe) = 1. prutsen, zich behelpen 2. heengaan (Zuidwest-Drenthe, zuid) Hij wol der niks van weten en toen kön hij mar weer op huus an kloten, ... klootzakken (Uff) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kloten , kloten
, iemand vervelen, lastig zijn. Wa ligd’r toch te kloten, wat ben je toch vervelend. zie ook vraelen. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
kloten , klóóte
, klungelen , Wa lig'de toch wir te klóóte, schiet mér'res wa óp, anders köm'met nójt klaor. Wat ben je toch weer aan 't klungelen, schiet maar eens op, anders komt het nooit af. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
kloten , kloten , werkwoord
, knoeien, prutsen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kloten , klôôte , werkwoord
, klôôt, klôôtte, geklôôt , [O] klootschieten (spel dat in de 19de eeuw nog in Oud-Beijerland werd gespeeld) Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
kloten , kloete , werkwoord
, kloede, gekloet , bedotten , foppen kloete Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kloten , kloewete , litter nie te kloewete
, vervelen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
kloten , kloewete
, voor de gek houden Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
kloten , klwôôte
, sukkelen, prullen. in de uitdrukking, “staon te klwôôte”, “staan sukkelen”. ook: ligge of zitte te klwôôte. “da d’emme geklwôôt”, “dat heeft me de das omgedaan”. “iemâând prebêêre te klwôôte”, “iemand proberen te dwarsbomen”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
kloten , klóóte , werkwoord
, belazeren, prutsen, lummelen, vervelen (Eindhoven en Kempenland; Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
kloten , kloute , werkwoord
, prutsen (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
kloten , kloeate
, kloeatj, kloeadje, gekloeatj , 1. bedriegen 2. voor de gek houden 3. klungelen , Doe mós mich neet kloeate. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kloten , kloeëte , werkwoord
, kloeëtj, kloeëtjdje, gekloeëdj , 1. voor de gek houden 2. klungelen, prutsen aan iets; wae kloeëte mer get aan – wij rommelen maar wat aan zie ook fóddele, kloeëte, klómmele, mertele, miere, nostere, nóddele, Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kloten , kloeëte!
, slecht, belabberd! Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kloten , kloeëte , werkwoord
, kloeëtj, kloeëtdje, gekloeëtj , bedriegen, prutsen, voor de gek houden Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kloten , klôote , zwak werkwoord
, klôote - klotte - geklot , "Daamen - Handschrift 1916: ""ze zullen me nie klooten (bedriegen)""; WBD III.1.4:52 'kloten' = aarzelen; WBD III.1.4:289 'kloten' = er zich niets van aantrekken; WBD III.1.4:367 'kloten' = iets slordig doen; WBD III.1.4:412 'kloten' = bedriegen; Goem. KLOOTEN wkw (klut?, g?klut) - foppen, tergen; Antw. KLOOTEN - foppen, bedriegen; Biks 'klòòte' zelfstandig naamwoord, ww - kloot, kloten; klot; tegenwoordige tijd enkelvoud van 'klôote'; Henk van Rijen - hij klot zôo mar aon - hij doet zo maar aan (zonder resultaat); WBD III.4.4:271 'klot' = kluit, kaanes, kop, hoofd; Frans Verbunt: zene kaanes vólvreete - onbeschoft veel eten; WBD III.1.1:194 'kanes' = maag; WNT VIII:1249 KANIS (II) znw. (m?) 'bargoensche' term, een straatwoord voor 'hoofd; 'kop', 'test'. Kanes, hoofd, Boeventaal" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |