Woord: kokkerel
|
kokkerel , kôkkerél , zelfstandig naamwoord mannelijk
, kôkkerelle , kôkkelrelke , drijftol , VB: Op 'nne bepaolden tiéd van 't jaor zaogs te de joûnges weer mêt 'nne kôkkerelle roondloüpe. Zw: Drieje wie 'nne kôkkerelle: gezegd van een verwaande vrouw.; tol (bep. tol, drijftol) kôkkerél Zw: Drieje wie 'nne kôkkerél: gezegd van een verwaande vrouw.) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kokkerel , [tol] , kókkerel , (mannelijk)
, kókkerelle , kókkerelke , tol, zie ook pómpernel, póppernel , Zich drejje wie eine kókkerel: zich ronddraaien om gezien te worden. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kokkerel , koekerel , zelfstandig naamwoord
, koekerelle , koekerelke , zweeptol ook kokkerel zie ook pópperel, smiktol Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kokkerel , kókkerel(le) , zelfstandig naamwoord
, kókkerelle , kókkerelke , (drijf)tol ook koekerel zie ook pópperel, smiktol Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kokkerel , kokkerêl , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kokkerelle , kokkerelke , drijftol Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |