Woord: omhebben
|
omhebben , ómhöbbe
, hau ’m óm, haet ’m ómgat , ’m ómhöbbe, voorhebben; dronken zijn. Ich kaveier dich, die hauen ’m óm: ik garandeer je, dat die dronken waren. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
omhebben , umhébbe
, om hebben, dronken zijn , Ge moet saoves vórt iet umhébbe, t’is kaauw vur d’n tiid van't jaor, viin ik. Je moet 's avonds voort iets om hebben, het is koud voor de tijd van het jaar, vind ik. És ge zóó dur gô meej drinke, zul'dem taovend vruug umhébbe, duu mér stillekesôn. Als je zo blijft drinken, zal je vanavond vlug dronken zijn, doe maar kalm aan. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
omhebben , ómhöbbe , werkwoord
, hiët óm, haai óm, ómgehadj , omhebben; hae hiët 'm óm(me) – hij heeft een stuk in zijn kraag; höbs se den hoeëf al óm(me)? – heb je de tuin al omgespit? Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
omhebben , omhèbbe , sterk werkwoord
, omhebben; Pierre van Beek - Hij hòm óm - Hij had hem om, hij had te diep in het glaasje gekeken (TT170); WBD III. 2. 3:259 'hem omhebben', 'hem goed omhebben' = dronken zijn Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |