Woord: ontsteking
ontsteking , óntsjtaeking , vrouwelijk
, óntsjtaekinge , ontsteking. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
ontsteking , ontsteking , ontsteken , de
, ontstekings , Ook ontsteken (Zuidoost-Drenthe, Kop van Drenthe) = ontsteking Hij was vanmorgen bij de dokter, hij har een ontsteking an de vinger (Eli) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
ontsteking , ontsteking , ontstekinge, ontsteken , zelfstandig naamwoord
, de; ontsteking Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
ontsteking , ontstèking , (zelfstandig naamwoord)
, ontsteking. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
ontsteking , óntstaeking , zelfstandig naamwoord
, óntstaekinge , óntstaekingske , ontsteking Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
ontsteking , óntstaeking
, ontsteking Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. |