Woord: oordelen
oordelen , oordeile
, oordeilde, haet of is geoordeilt , oordelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
oordelen , òrdélle
, door redeneren tot een gevolgtrekking komen, oordelen. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
oordelen , oordielen , zwak werkwoord, overgankelijk
, Var. als bij dielen = oordelen Veurdaj daor over oordeelt, moej de zaken eerst is beter underzuken (Eri), Andermans zaken kuj slecht over oordielen (Klv), Nou, ie mut ook mar ies helpen oordielen (Ruw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
oordelen , oordielen , oordelen , werkwoord
, oordelen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
oordelen , oerdejle , werkwoord
, oerdejlde, ge-oerdejld , oordelen , VB: De môs dao neet uüver oerdejle vuur dats te aal devan aof wêts Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
oordelen , oeërdeile , werkwoord
, oeërdeîltj/oeërdeiltj, oeërdeildje, geoeërdeîldj/geoeërdeildj , oordelen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |