Woord: opheffen
opheffen , opheffen , zwak werkwoord, overgankelijk
, 1. optillen (Zuidwest-Drenthe, zuid) As wij nou ies probeert, ouwe het eerst ies an die kaante opheffen kunt en dan an de aandere kaante... (Hol), z. ook (op)tillen, (op)beuren 2. opheffen As der niet meer kinder komt, zal het gemeeintebestuur dizze schooul wel opheffen moouten (Eex), Hij het de boerderaai opheven (Row) 3. ophemelen (Zuidoost-Drents zandgebied) Die kan zien kiender aaid zo opheffen (Sti) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
opheffen , ophiften , werkwoord
, hetz. als hiften Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
opheffen , [opheffen] , ophöffe
, opheffen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
opheffen , ophöffe , werkwoord
, höftj op, höfdje op, opgehöfdj , optillen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
opheffen , ophöffe , ophöffe, zich , werkwoord
, höftj op, höfdje op, opgehöfdj , de jurk omhoogtillen; het höfdje zich (het kleid) op – ze tilde haar jurk omhoog Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
opheffen , ophöffe , werkwoord
, höftj op, höfdje op, opgehoffe , optillen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |