Woord: pedaal
|
pedaal , pendaal , mannelijk
, pendaale , pendaelke , pedaal. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
pedaal , pedaal , pedaol, pedael , het
, pedalen , (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook pedaol (Noord-Drenthe, Zuidoost-Drenthe), pedael (Zuidwest-Drenthe, noord) = pedaal Een piano hef pedalen en een fiets hef trappers (Sle), Een pedaol is een onderdail van de fietse (Vtm) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
pedaal , pendaol , zelfstandig naamwoord
, pendaole , pendaoltie , pedaal Fietse en urgels hebbe twêê pendaole Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
pedaal , pedaal , pendaal , (mannelijk)
, pe(n)dale , pe(n)daelke , pedaal , Vreuger kreegs se es klein kindj eine fiets dae gekoch(tj) waas oppe gruuj; es se den neet bie de pendale kózjes, kreegs se houtere klosse t’r op. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
pedaal , pendaal , zelfstandig naamwoord
, pendale , penaelke , verbastering van het Nederlandse woord ‘pedaal’, ontleend aan het Franse woord pédale – trapper Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |