Woord: schotelplak
|
schotelplak , sjootelsplak , mannelijk
, sjootelsplėk , vaatdoek. Dae haet ’n moel wie ’ne sjootelsplak: dat is een vuilbek. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
schotelplak , sjoëtelsplak , zelfstandig naamwoord mannelijk
, sjoëtelsplek , - , vaatdoek , VB: Dao lik 'nne sjoëtelsplak , dao koëks te sop van. Zw: Te groet vuur sjoëtelsplak en te klejn vuur dwyl: te groot voor servet en te klein voor tafellaken; stomdronken wie 'nne sjoëtelsplak Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
schotelplak , [vaatdoek] , sjóttelsplak , (mannelijk)
, vaatdoek , Laot dich neet vuuer sjóttelsplak gebroeke! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
schotelplak , sjóddelsplak , zelfstandig naamwoord
, sjóddelsplakke , sjóddelsplekske , vaatdoek ook sjóttelsplak zie ook plak; ein gezicht wie eine sjóddelsplak – een bedroefd kijkend (onverzorgd lijkend) gezicht zie ook bezeike, hiëp Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
schotelplak , sjóttelsplak
, zie sjóddelsplak Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
schotelplak , schotelplak , schoeëtelplak , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, scho(eë)telplek , eerste vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts); vaatdoek Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |