Woord: schravelaar
|
schravelaar , sjraavelaer , mannelijk
, sjraavelaesj , woelwater; onrustig slaper; zich moeilijk voortbewegend mens of dier. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
schravelaar , [onhandig bewegende persoon] , sjravelieër , (mannelijk)
, sjravelieërs , sjravelieërke , iemand die onhandig beweegt; iemand die niet kan stilzitten Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
schravelaar , sjraveliër , zelfstandig naamwoord
, sjraveliërs , sjraveliërke , iemand die constant ligt te woelen in het bed of heen en weer schuift op een stoel ook sjravelvot Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |