Woord: stijfvreter
|
stijfvreter , sjtiefvraetert , mannelijk
, sjtiefvraetesj , vreetzak. “Me kan ’ne zak ouch toebénje eer datter vol is” wordt wel eens satirisch opgemerkt, als een onverzadelijke zwelger bezig is. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
stijfvreter , sjtiéfvrëter , zelfstandig naamwoord mannelijk
, sjtiéfvrëters , sjtiéfvrëterke , vreetzak , VB: De kêns neet de kuüke iénkoëme of dè sjtiéfvrëter sjtèit aon get te knawele. VB: sjtiéfvrëter, ët dat op, de sjtiks Slivvenhier nao z'n oüge.; eter (kieskeurig eter) sjtiéfvrëter VB: sjtiéfvrëter, ët dat op, de sjtiks Slivvenhier nao z'n oüge. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
stijfvreter , [tegendraads persoon] , stiefvraeter , (mannelijk)
, 1. iemand die met lange tanden eet 2. tegendraads iemand Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
stijfvreter , stiefvraeter , zelfstandig naamwoord
, stiefvraeters , stiefvraeterke , iemand die zich ongans/te barsten eet Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
stijfvreter , stiefvreter , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, stiefvreters , stiefvreterke/stiefvrieëterke , (Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels) stijfkop, vreetzak; stiefvrieëter(Weerts (stadweerts)) stijfkop Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |