Woord: stompel
stompel , sjtumpel , mannelijk
, sjtumpele , sjtumpelke , stoelpoot, tafelpoot e.d.; benen. Die haet gou sjtumpelen ónger ’t sjiethoes: zij heeft een flink stel benen onder d’r gat. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
stompel , sjteumpel , zelfstandig naamwoord mannelijk
, sjteumpele , sjteumpelke , benen?? , VB: Ich heb nog e päor gooj sjteumpele oonder, wêts te.; afgebroken (afgebroken poot van meubelstuk) sjteumpel VB: Dè sjteumpel ês eleng mer good es veunkelhoüt. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
stompel , stumpel , zelfstandig naamwoord
, stumpels , stumpelke , 1. poot (van een stoel of een tafel) 2. stut 3. stelt zie ook steltj Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |