Woord: straatvarken
|
straatvarken , straotvèèreke , zelfstandig naamwoord
, straatvlegel. De samensteller van dit geschrift was in zijn jeugd ’n echt straotvèèreke. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
straatvarken , [straatjongen] , straotverke , (onzijdig)
, straatjongen, zie ook straotjónk Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
straatvarken , straotvérke , zelfstandig naamwoord
, straotvérkes , straotvérkske , straatjongen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
straatvarken , straotvêrke , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, straotvêrkes , straotvêrkske , straatjeugd Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |