Woord: streven
streven , sjtraeve , werkwoord
, sjtraefde, haet of is gesjtraef , streven. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
streven , streven , zwak werkwoord, onovergankelijk
, streven We streeft allemaol naor de honderd willen honderd jaar worden (Gro) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
streven , sjtrève , werkwoord
, sjtrèfde, gesjtrèf , streven , VB: sjtrève vuur hoegerop te koëme.; onwillig (zijn) zich sjtrève VB: 'r Sjtrèfde zich wie 'r öm twie oor sjnaas de kaffee woerd oétgezat. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
streven , [redetwisten ] , straeve
, straeftj, straefdje, gestraefdj , 1. redetwisten 2. je gelijk proberen te krijgen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
streven , straeve , werkwoord
, straeftj, straefdje, gestraefdj , discussiëren op een agressieve, gelijkhebberige manier, twisten ook straevele Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |