Woord: aan zijn
|
aan zijn , [uitgeput zijn; klaar zijn] , an wezen
, 1. uitgeput wezen; 2. klaar wezen (Oldebroek, Wezep). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
aan zijn , aan zeên , werkwoord
, is aan, waas aan, aan gewaesjtj , doodop zijn Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
aan zijn , aan' zeen , werkwoord
, és aan, woeër/woor/waas aan, aan gewaesj , verkering hebben, gekleed zijn Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |