Woord: aankallen
|
aankallen , aakalle
, kalde aan, haet aagekalt , aanspreken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
aankallen , aonkalle , werkwoord
, aanpraten , (iemand iets aanpraten) 'nne get aonkalle (kalde aon, aongekald) VB: 'r Hèt 't zich laoten aonkalle en noé hèt 'r sjpiét devan.; aanspreken (iemand aanspreken) 'nnen aonkalle (kalde, aon, aongekald) VB: Jao ich wèit devaan, 'r hèt mich druüver aongekald. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
aankallen , [aanspreken] , aankalle
, 1. iemand over iets aanspreken 2. aanpraten , Ich höb ’m dao ins uuever aangekaldj. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
aankallen , aankalle , werkwoord
, aanpraten, aanspreken (op) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |